Uretiti, en haar mooie uitzicht&bezienwaardigheden

Zoals ik al had verteld in mijn vorige verhaal, we reden naar Uretiti toe op de website zag het er super mooi uit. Een camping wat naast het strand lag, mijn geluk kon niet meer stuk! crazy thing is, i love the bitch of beach. Na een aantal uur gereden te hebben, en door prachtige landschapen gereden te hebben, kwamen we uit op de camping. Bij aankomst om 19:00 was het al redelijk frisjes, en moesten snel de tent op zetten want we wisten niet precies wanneer de zon onderging. Na 15 minuten stonden beide tentjes al, en konden we ons verplaatsen naar het strand, als 3 uitgedroogde dwergen renden we naar het strand toe om te kijken of het echt zo mooi was als ze hadden laten zien op de website. Gelukkig was er niks gelogen aan het verhaal het was echt een plaatje de camping was super! Na een uurtje we terug kwamen van het strand, bedachten we mss was het handig dat we eerst boodschappen hadden gedaan voordat we hierna toe ging. Dus op naar het dicht bij zijnde dorpje om even wat dingen in te slaan, bij het invoeren van onze code bij de slagboom gebeurde er niks. Dus nog keer die code ingevoerd weer niks, gelukkig kwam de eigenaaresse naar buiten om te vragen wat wij gingen doen, na wat uitleg konden we dan vertrekken naar het dorpje om bij “Daily Fresh ” onze boodschappen te kopen. Bij terugkomst zagen we dat er nieuwe mensen waren bijgekomen, dus dacht bij mijzelf dan loop ik er even op af om mezelf even voor te stellen. Het bleken te gaan om 4 engelse die 3 maanden hier waren, en probeerde zoveel mogelijk te zien. Na wat small talk te hebben gepraat, vertelde ze dat ze naar “Waipo caves” gingen ongeveer 7 kilometer van onze camping vandaan. Want daar kon je zonder te betalen Glowworms zien. Want waarom betalen als je ze ook gratis kan zien? De volgende dag vertrokken we al redelijk vroeg om naar de caves toe te gaan, zonder enige benul kwamen daar aan zonder zaklamp of zaklantaarn. Dan maar even buiten de grotten wat mooie foto’s maken, en naar een stadje toegaan om ons leegde te vullen. Helaas was dat niet nodig, want op dat moment kwamen de 4 engelse eraan die ik die dag eerder had ontmoet. Gelukkig hadden ze een extra zaklampje bij, zo dat we toch nog de grotten in konden gaan! Focking vet dat kan ik je nu al vertellen.
Na een paar meter in de grot te zijn, was het al pik grijs. Konden geen hand voor ogen zien, maar gelukkig bedacht ik me snel. Ik had een zaklampje van hun gekregen. En al snel konden wij ons goed verplaatsen door de grot heen. Ik moest wel over steentjes heen bringen, om geen natte voeten te krijgen. Sommige mensen hadden gewoon slippers aan stuk makkelijker achteraf. Na 5 minuten lopen en ons zaklampje uit gedaan te hebben, zagen we ze zitten kleine blauwe stipjes aan de muur wat wormen moeten voorstellen. Het zag er een beetje elftelingachtig prachtig dus, maar wel voor 1 keer, want helaas kon je er geen foto of filmpje van maken. Want zo snel er licht bij kwam bam weg waren die kut wurmen, na heel wat foto’s gemaakt te hebben. Zag je op geen 1 focking foto een wurm wel heel stenen… Dus na anderhalf uur in de grot gezeten te hebben, was het tijd om de grot te verlaten. Maar niet voordat ik kei hard me kop stooten tegen stuk steen! ( 1 voordeel had ik wel een hersenschudding kan ik niet krijgen, want …….. heb ik niet ) voor dat iemand die opmerking gaat maken, ben ik je al voor! Laten we verder gaan met mijn avontuur want daar kom je toch voor! Bij Buitenkomst was het allemaal weer heerlijk mooi groen om ons heen. Het was nog aardig vroeg, dus waarom niet naar een stadje gaan? Om te kijken wat daar allemaal te doen was, na een paar keer verkeerd gereden te zijn. Kwamen we uit eindelijk aan in “DORPNAAM” om wat informatie op te zoeken en hopelijk gratis wifi te ontvangen. Want hier moet je voor alles betalen!!! Bij binnnenkomst gelijk naar de knappe vrouw achter de balie om te vragen wat hier allemaal te doen is in de buurt. Ze gaf me een kaart met alle bezienwaardigheden van “DORPNAAM” en vertelde me ook dat ze hier Kiwi’s hadden, en werden gevoerd om 11:00 13:00 15:00. Nice, want kiwis zijn namelijk nachtdieren en heel moeilijk in het wild te zien omdat ze heel schuw zijn. Of je moet het geluk hebben dat er een voor 1 auto springt, en ze zo van dichtbij te kunnen zien. Voordat we het in de gaten hadden was het zo 16:00, dus we moesten nog boodschappen doen voor vandaag, en ontbijt voor morgen. Maar we hadden zowieso al een planning om eerst naar de watervallen te gaan, en daarna gelijk door te gaan kiwi’s om te kijken hoe die rare vogels erzien.
Volgende ochtend met de auto richting “NAAM watervallen” toegereden om daar wat mooie plaatjes te kunnenschieten. Helaas was ik mijn ActionCam vergeten dus ik heb alleen wat foto’s kunnen schieten met mijn iphone. Die zal ik ook wel uploaden als ik genoeg MB heb om ze te kunnen uploaden. Want dat is echt een drama hier, ze hebben hier geen ongelimiteerd mb’s. Ik dwaal weer af ben ook half aan het slapen terwijl ik dit verhaal typ op de bank. Terug naar de watervallen, helaas zat er een of andere mevrouw boven op de waterval zwaar irritant te wezen, want elk foto die je wilt maken zat zij er ook op. Vond het leuk om precies die dag, waar wij waren te gaan mediteren op de waterval. SERIOUS?! Je kon het ook die andere 364 dagen van het jaar doen, maar nee precies uitgerekend vandaag. Dan maar eerst de andere kant opgaan en hopen dat ze van de waterval is gevallen op de tijd dat wij terug zijn, zo dat wij onze kliekjes kunnen maken van de waterval. We konden ook een mooi wandelpad volgen wat ook er wel interessant uitzag. Na ongeveer 1 kilometer gelopen te hebben door super mooie natuur, kregen we het gevoel dat als we dit wandelpad helemaal uitliepen dat we over 2 uur nog steeds zouden lopen. Dan maar terug lopen, en hopen dat Truus waterval mediteer teef weg was! Gelukkig was dit het geval, dus we konden uit eindelijk toch mooie foto’s maken helemaal happy! We hadden nog 45 minuten voordat we kiwi’s werden gevoerd, dus we moesten redelijk opschieten. Maar uit eindelijk wel gehaald. Bij aankomst leek het wel een soort Museum te zijn, een hele leuke aardige mevrouw ving ons op. En vertelde een beetje over wat er allemaal te doen was in het gebouw. En liet ons een opgezette Kiwi, en hoe hun veren aanvoelde. Natuurlijk moest ik een hele slimme opmerking maken, do they have feathers? Toen ik het zei keek ik al rond en ja iedereen had het gehoord. Wow smartass its a freaking bird!!! Dus ja dat heb ik nog wel even aan moeten horen fijn! Na het verhaal konden we dan eindelijk zelf gaan rondlopen, en wat leuke foto’s gemaakt van wat hagendissen en nog wat rare shit. En ja hoor daar was de deur van het kiwi verblijf, door de klapdeuren heen. PIK Donker geen kiwi te zien hoor, waren we echt hierna toe gekomen om dit te zien? Na 30 minuten wachten kwamen de verzorger van de kiwi’s eten verstoppen. En daar kwamen die kleine rotzakken aan gelopen hoor. Maar wat denk je ze blijven expres in het donker zitten zo dat je geen foto van ze kan maken, Shitty little fuckers basterds! Ik heb een foto van een donkere kamer, dan moet je daar maar een kiwi bij verzinnen. En anders plak ik wel een kiwi erbij met photoshop of paint.
Ons hart was gevuld met liefde op de terugreis naar de camping, want we hadden een kiwi gezien. Bij thuiskomst zijn we eerst ff lekker gaan zitten en ons eigending gaan doen. Waarna we onze buren eens heel raar zagen doen, met hun zaklampen. Eerst dacht ik die gasten vervelen zich echt kapot. Tot dat Melissa doorkreeg dat er iets in de boom zat. Het was een freaking Possum. Het ongedierte van Nieuw zeeland beesten neuken erop los, en maken alle bomen kapot. Een heel schattig beetje om te zien, zolang ze op 5 meter afstand zijn. Wij gaan morgen naar “Rawhiti” toe dus dat word een nieuw avontuur, en hopelijk ontmoeten we daar meer mensen dan dat we hier op ‘’Uretiti’’ hebben gedaan